Τι είναι το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών(PCOS) και ποια διατροφή συμβάλλει στην αντιμετώπιση του.

Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών αποτελεί το συχνότερο αίτιο δυσλειτουργίας των ωοθηκών. Είναι ένα κληρονομικό σύνδρομο, το οποίο χαρακτηρίζεται από δυσλειτουργία ορμονών και συσσώρευση πολλών μικρών κύστεων περιφερειακά στην ωοθήκη. Παρατηρείται αύξηση των ανδρικών ορμονών, ανοωρρηκτικοί κύκλοι, υπερπαραγωγή ανδρογόνων, ολίγο / αμηνόρροια, στειρότητα, υπερβολικό βάρος / παχυσαρκία, αντίσταση στην ινσουλίνη και άλλες μεταβολικές ανωμαλίες. Το σύνδρομο εμφανίζεται στο 5-10% των γυναικών, ηλικίας 20-40 ετών και η ακριβής αιτιολογία του δεν είναι γνωστή. Το 40- 60% των γυναικών που πάσχουν, είναι είτε υπέρβαρες(ΔΜΣ 25.0 – 29.9 kg/m2), είτε παχύσαρκες(ΔΜΣ 30.0 – 34.9 kg/m2 ), με αυξημένες τις τιμές στην περίμετρο της μέσης (Π.Μ > 80cm).

Αποτελεί σύνδρομο επειδή εκδηλώνεται με ποικιλία συμπτωμάτων, τα βασικά συμπτώματα του όμως, είναι:

-Υπογονιμότητα

-Παχυσαρκία

-Διαταραχές κύκλου

-Έντονη τριχοφυΐα

Η κληρονομικότητα αποτελεί βασικό παράγοντα εμφάνισης του, καθώς έχει παρατηρηθεί ότι οι αδελφές ή οι κόρες γυναικών με PCOS έχουν πιθανότητα 50% να αναπτύξουν το σύνδρομο.

Ανεξαρτήτως της αιτίας εμφάνισής του, γεγονός παραμένει πως αν μείνει  χωρίς θεραπεία, τότε μπορεί να πλήξει τη γονιμότητα της γυναίκας και να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του ενδομητρίου, γιατί οι ορμονικές διακυμάνσεις που προκαλεί, οδηγούν σε πάχυνση του εσωτερικού τοιχώματος της μήτρας.

Για την αντιμετώπισή ακολουθούνται διάφορα φαρμακευτικά σχήματα(π.χ. αντισυλληπτικά), ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε γυναίκας.

Διατροφή και σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Στις γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, συνιστάται απώλεια του 10% του αρχικού σωματικού βάρους, καθώς η απώλεια βάρους ομαλοποιεί σημαντικά τον κύκλο.

Οι γυναίκες που εμφανίζουν το σύνδρομο πρέπει να αποφεύγουν τις τροφές που είναι πλούσιες σε απλά σάκχαρα(όπως  γλυκά, αναψυκτικά, ζάχαρη σε όλες της τις μορφές, κ.ά.), καθώς επιδεινώνουν την υπερινσουλιναιμία και την ινσουλινοαντίσταση, η οποία παρατηρείται συχνά.

Παράλληλα, το διαιτολόγιο πρέπει να χαρακτηρίζεται από την κατανάλωση ανεπεξέργαστων δημητριακών(π.χ. ψωμί ολικής άλεσης, αναποφλοίωτο ρύζι, κ.λ.π.), λαχανικών εποχής, φρούτων με χαμηλό γλυκαιμικό φορτίο(π.χ. μήλο, εσπεριδοειδή, φράουλες), πρωτεϊνών από ψάρι ή κοτόπουλο και ημιαποβουτυρωμένα γαλακτοκομικά.

Συνιστώνται επίσης πέντε μικρά και ισορροπημένα γεύματα, ανά 3ωρο-4ωρο, την ημέρα καθώς και φυσική δραστηριότητα τουλάχιστον πέντε φορές την εβδομάδα.